Op één jaar elf miljard liter drinkwater weggelekt
Vorig jaar is bij watermaatschappij Farys naar schatting 11,5 miljoen kubieke meter drinkwater verloren gegaan door lekken.
Het zijn spectaculaire cijfers: vorig jaar is liefst elf miljard liter drinkwater verloren gegaan in het netwerk van watermaatschappij Farys.
Dat blijkt uit voorlopige, nog niet gevalideerde cijfers die Vlaams minister van Milieu Demir vrijgaf op vraag van Parlementslid Stijn De Roo (CD&V).
Lekverlies
‘Lekverlies’ heet dat in het jargon. Het is een probleem bij alle drinkwaterleveranciers in Vlaanderen. Bij de grootste, De Watergroep, ging vorig jaar 35,9 miljoen kubieke meter drinkwater verloren. Voor alle Vlaamse watermaatschappijen samen gaat het om 56 miljoen kubieke meter.
Bij Farys gaat het naar schatting om 11,5 miljoen kubieke meter drinkwater. De watermaatschappij beheert zo’n twaalfduizend kilometer aan leidingen en leverde vorig jaar 89 miljoen kubieke meter drinkwater aan zevenhonderdduizend klanten, vooral Oost- en West-Vlamingen.
Het gaat om een schatting, omdat het nog niet mogelijk is om exact te meten hoeveel liter er verloren gaat. Het sneller opsporen en dichten van lekkende leidingen staat al enkele jaren hoog op de lijst met prioriteiten in Vlaanderen, en zeker nu onze zomers kampen met lange droogtes.
Het goede nieuws is dat de enorme waterverliezen bij Farys wel afnemen. In 2020 en 2021 ging er telkens 1 à 2 procent af van de totale verliezen bij de Gentse watermaatschappij. “De inspanningen werpen hun (eerste) vruchten af, maar moeten verder gezet worden”, zegt minister Demir.
Lekscore
Vergeleken met het buitenland gaat in Vlaanderen zelfs relatief weinig drinkwater verloren. Er bestaat een internationale lekscore, de infrastructure leakage index (ILI): als die onder de twee ligt, dan is dat een goede score. Gemiddeld is de lekscore in Vlaanderen nu 1,1, bij Farys 0,93.
Maar het moet beter, beseft men ook zelf. Zo installeerde Farys dit voorjaar de eerste digitale watermeters, die lekken sneller moeten aangeven. De maatschappij test ook of lekken makkelijker op te sporen zijn via satellietbeelden, een akoestisch detectiesysteem of zelfs door middel van artificiële intelligentie.
